ការពិតបារមីព្រះអង្គដងកើ ខ្លាំងពូកែគឺមានប្រវត្តិយ៉ាងហ្នឹងសោះ!!!
ជារៀងរាល់ថ្ងៃ មិនថាវេលាព្រឹក ឬក៏ល្ងាចនោះទេជាពិសេសថ្ងៃឧបោសថសីល និងបុណ្យប្រពៃណីជាតិផ្សេងៗគេតែងសង្កេតឃើញមនុស្សម្នាក្មេងចាស់ប្រុសស្រីយ៉ាងច្រើនកុះករបាននាំគ្នាទិញគ្រឿងសក្ការៈ និងតង្វាយរួមមាន ធូប ទៀន ស្លាធម៌ដូងខ្ចី ចេកទុំ ផ្កាឈូកក្រហម ស ថ្វាយដល់បារមីព្រះអង្គដងកើ ដើម្បីសុំសេចក្តីសុខចម្រើនត្រជាក់ត្រជុំទៅតាមជំនឿរៀងៗខ្លួន ។
ចំណែកអ្នកដែលមកដើរកម្សាន្ត និងអ្នកហាត់ប្រាណក្បែរនោះក៏បានចូលមកបន់ស្រន់ឥតដាច់ដែរ ។ ជាងនេះទៅទៀត ប្រសិនបើប៉ះចំថ្ងៃសីលវិញនោះ អ្នកមកបែបន់ប្រជ្រៀតគ្នាសឹងតែរកច្រកចូលមិនរួចឡើយ។ទាក់ទងទៅនឹងជំនឿស្តីពីបារមីព្រះអង្គដងកើនេះតាមការតំណាលតៗគ្នារបស់ចាស់ទុំបានប្រាប់ឲ្យដឹងថា កាលដើមឡើយនៅចំណុចមុខព្រះអង្គដងកើនេះ ឲ្យតែរៀងរាល់រាត្រីថ្ងៃសីលឬថ្ងៃពេញបូរមីគេតែងសង្កេតឃើញមានទង់ក្រពើអណ្តែតផុសចេញពីផ្ទៃទឹកទន្លេ រួចក៏លិចទៅវិញ ដោយផុតតែមួយភ្លែតៗប៉ុណ្ណោះ។
កាលណោះដែរឲ្យតែដល់យល់ថ្ងៃសីល ប្រជារាស្ត្រតែងបាននាំគ្នាទៅឈរមើល និងបួងសួងសុំសេចក្តីសុខមិនដែលខកខានទេ។ ដោយសារតែរាល់ការបន់ស្រន់រមែងបានសម្រេចដូចក្តីបំណងប្រាថ្នា និងចង់ឲ្យបារមីទង់ក្រពើនោះសណ្ឋិតនៅជារៀងរហូតទើបប្រជារាស្ត្រក៏បាននាំគ្នាកសាងទង់មួយជានិមិត្តរូប ។ ចាប់តាំងពីពេលនោះមកទីនោះក៏បានក្លាយទៅជាកន្លែងគោរពសក្ការបូជារបស់ប្រជានុរាស្ត្រខ្មែរ ហើយទង់ក្រពើនោះក៏លែងផុសអណ្តែតចេញពីផ្ទៃទឹកទន្លេទៀតដែរ។
ដោយឡែកមជ្ឈដ្ឋានខ្លះទៀតបាននិទានថាកាលពីដើមឡើយនៅត្រង់ចំណុចព្រះអង្គដងកើនេះ មានដើមឈើធំៗប្រជ្រៀតគ្នាស៊ុបទ្រុបមានម្លប់ត្រឈឹងត្រឈៃ និង ក៏ជាចំណតផែសំពៅទូក កាណូតរបស់ឈ្មួញតូច ធំ ចម្រុះជាតិសាសន៍ ខ្មែរ ចិន ចាម យួន ចេញចូលលសំចតរកស៊ីយ៉ាងច្រើនកុះករទើបទីនេះក៏មានឈ្មោះថា ជាភូមិកំពង់ផែ ។ ប៉ុន្តែដោយសារដីចេះតែបាក់ច្រាំងអ្នកភូមិផ្លាស់ប្តូរទីលំនៅទៅកន្លែងទីទៃក៏បាត់ឈ្មោះភូមិកំពង់ផែទៅ។
ចំណែកចំណុចទួលដែលមានដើមឈើដុះស៊ុបទ្រុបម្លប់ត្រឈឹងត្រឈៃនោះ នៅរៀងរាល់ថ្ងៃសីល និងយប់ថ្ងៃពេញបូណ៌មី រមែងមានដុំភ្លើងពណ៌ក្រហម ខៀវ ហោះចេញពីចំណុចដើមឈើ (អាស្រមព្រះអង្គដងកើសព្វថ្ងៃ) ចូលទៅក្នុងបរិវេណព្រះបរមរាជវាំង និងហោះចេញពីព្រះបរមរាជវាំងចូលមកដើមឈើនោះវិញដែលធ្វើឲ្យប្រជានុរាស្ត្រជឿថា ជាដុំភ្លើងទាំងនោះតំណាងឲ្យទសបារមីវត្ថុស័ក្តិសិទ្ធិ ចាស់ព្រឹទ្ធាចារ្យនាសម័យនោះក៏បានដឹកនាំអ្នកស្រុកសង់អាស្រមនៅត្រង់ចំណុចនោះទុកជាទីសម្រាប់ស្នាក់អាស្រ័យរបស់ទសបារមីដើម្បីងាយស្រួលដល់ប្រជានុរាស្ត្រព្រមទាំងអ្នកជំនួញធ្វើការបន់ស្រន់។
បុរសវ័យចំណាស់ម្នាក់ដែលមាននាទីជាអ្នកមើលថែនៅអាស្រមព្រះអង្គដងកើ បានមានប្រសាសន៍ថា បើតាមការតំណាលខ្ញុំបាននិទានប្រាប់ថា ដងកើនោះគេសង់សម្រាប់បង្ហូតទង់ព្រះមហាក្សត្រចំទល់មុខនឹងទ្វារធំកណ្តាលព្រះបរមរាជវាំង ដែលជាផ្លូវសម្រាប់ព្រះមហាក្សត្រយាងចុះកំពង់ផែ ធ្វើដំណើរទៅកាន់ខេត្តខណ្ឌនានា ដោយសារតែជំនាន់នោះមិនសូវជាសំបូរផ្លូវគោកប៉ុន្មានទេ ភាគច្រើនប្រើប្រាស់ផ្លូវទឹក។
ហេតុតែការធ្វើដំណើរតាមផ្លូវទឹករមែងជួបប្រទះនូវ ឧបសគ្គ និងគ្រោះថ្នាក់ភ័យអាសន្នមានដូចជាខ្យល់ព្យុះជាញយៗនោះ ម្ល៉ោះហើយរាល់លើកមុនពេលរៀបចំក្បួនព្រះរាជាយាងចេញនោះ ពពួកនាម៉ឺនសព្វមុខមន្ត្រី ពលសេនាតែងនាំគ្នាប្រារព្ធពីធីបួងសួងសុំពរជ័យសេចក្តីសុខសប្បាយពីទសបារមីព្រះអង្គដងកើ ហើយបារមីតែងជួយឲ្យរួចចាកផុតពីទុក្ខភ័យអាសន្នជានិច្ច។
បុរសរូបនោះបានពោលថា “កើ” ការពិតមិនមាននៅក្នុងវចនានុក្រមខ្មែរយើងទេតែវាជាភាសាវៀតណាម មានន័យថា “ទង់” ប៉ុន្តែអ្នកខ្លះបែរជាយល់ថា ពាក្យ “កើ” អាចមកពីពាក្យ “កើល” មានន័យថា កល់ ឬ ខ្ពស់បំផុតហើយដងកើល គឺមានន័យថា “ដងទង់ដែលខ្ពស់បំផុត ឬដងទង់ទល់មេឃ” ឯមនុស្សមួយចំនួនទៀតទៅជាយល់ថា ពាក្យ “កើ” អាចក្លាយមកពីពាក្យ “កល្ប”ព្រោះដោយសារកាលណោះជនជាតិចិន ចាម យួន ដែលនិយាយភាសាខ្មែរមិនច្បាស់ ហើយពាក្យ “កល្ប” ជាភាសាសំស្ក្រឹតក្លាយពីភាសាបាលី ដែលប្រែមកជាខេមរៈភាសាថា “កាលដែលតាំងនៅយូរអង្វែង”។
ឆ្មាំរូបនេះក៏បានប្រាប់ដែរថា ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ អ្នកដែលមានជំនឿចូលមកបន់ស្រន់ព្រមទាំងថ្វាយតង្វាយលាបំណន់មិនសូវដាច់ហើយឥឡូវសូម្បីតែអ្នកមកហាត់ប្រាណក៏រមែងចូលមកអុជធូបទៀនបន់ស្រន់ផងដែរ ដែលបានក្លាយទៅជាទម្លាប់ទៅហើយ បន្ទាប់ពីពួកគេហាត់ប្រាណរួច មុននឹងត្រឡប់ទៅលំនៅដ្ឋានវិញ។
ប៉ុន្តែទោះយ៉ាងណាក៏ដោយព្រះអង្គដងកើនេះ គឺមានបារមីស័ក្តិសិទ្ធិខ្លាំងណាស់ ក្នុងចំណោទបារមីកំពុងនៅស្រុកខ្មែរមួយចំនួនដូចជាបារមីយាយពេញ, បារមី យាយម៉ៅ , បារមីព្រះស្វេតឆ័ត្រ , បារមីអង្គរវត្ត ។ល។ ប៉ុន្តែយ៉ាងណាក៏ដោយ មិនថាតែរាស្ត្រនោះទេ សូម្បីព្រះមហាក្សត្រ និង មន្ត្រីកំពូលៗ ក៏នាំគ្នាគោរពកោតខ្លាចយ៉ាងខ្លាំងលើបារមីព្រះស្វេតឆ័ត្រក្នុងព្រះបរមរាជវាំងបារមីព្រះអង្គដងកើ , បារមីអង្គរវត្តដែលពួកគេច្រើនតែធ្វើពិធីសម្បថ នៅទីនោះក្នុងករណីទាមទារយុត្តិធម៌ឬសចារ្យភាពស្មោះត្រង់ចំពោះជាតិនិងប្រជាជន។ មានអ្នកខ្លះពុំជឿតែក៏មានអ្នកខ្លះស្លាប់ដោយចាញ់សម្បថយ៉ាងស្ងាត់ស្ងៀមរហ័សដែរ៕ប្រភព៖ DNT-NEWS